Congresso Nacional do Brasil

Kompleks objekata Nacionalnog Kongresa Brazila

Grad Brazilija , koji je  arhitekta Lucio Costa osmislio kao simbol ptice raširenih krila, slobodne i poletne zemlje Brazil, svoje težište u tom novom gradu, ima u kompleksu objekata Nacionalnog Kongresa Brazila. Pojava minimalizma u arhitekturi, bi se pored ustanovljenih principa, istraživačkih radova i  stvaralačkih kreacija "Bauhaus" škole u Weimar-u, svakako mogla u kontekstu prikaza arhitektonskih kreacija, povezati sa objektima koje je Oscar Niemeyer projektovao u Braziliji.

The city of  Brasilia, which was designed in master plann by architect Lucio Costa,as a symbol of the bird with outstretched wings, free and uplifting country Brazil, as its center of gravity, has a buildings complex  of  the National Congress of Brazil .

The emergence of minimalism in architecture, in addition to established principles, research and creative creation "Bauhaus" school in Weimar, the course could be viewed in the context of architectural creation, linked to the objects designed by Oscar Niemeyer in Brasilia.

 

Kompleks objekata Nacionalnog Kongresa Brazila predstavlja ogledni i ugledni primerak majstorske kreacije nastale povezivanjem funkcije i fizičke strukture u jedinstvenu kompoziciju koja je kao trajno nasledje naše civilizacije stavljanjem na WHC, tako i zvanično potvrdila svoj vanvremenski okvir.

The complex of buildings of the National Congress of Brazil is a role model  of the masterpieces, created by connecting the functional and physical structure in a unique composition, that is a permanent legacy of Brasilian and world civilization placing the WHC, and with that fact officially confirmed its timeless frame.

http://whc.unesco.org/en/list/445

Voda...kao simbol prirodnosti i osećaja lakoće za složene procese donošenja  odluka koje se na vodi mogu lakše prihvatiti.

Water as a symbol of naturalness and sense of relaxation feelings, for complex decision-making processes that lead to easier to accept.

 

Minimalistički postament u funkciji unutrašnjeg javnog prostora...Kao skriven i javan u isto vreme sabirni i pozitivan prostor koji vodi ka objektima u kojima se donose značajne odluke za državu.Kula postavljena van težišta  kompozicije ...sa jasnom namerom dominacije i ukazivanja na značaj postojanja potrebnih prostora za pripremu predstavnika naroda - Donjeg doma za sednice.

The minimalist pedestal in the function of the internal public space .At the same time hidden and visible, collecting and positive space  that leads to the facilities in which to make important decisions for the Federative Republic of Brazil .Tower  placed outside the focus of composition , with the clear intention of dominance, and point out the importance of the existence of the required space for the preparation of the representatives of the House of Commons session.

Polulopta - kapa mudrosti Senata sa leve,  i tanjir- kao simbol mogućih socijalnih posledica nastalih na osnovu odluka donešenih u Parlamentu sa desne strane.

Hemisphere- the wisdom of the Senate cap on the left, and a plate - as a symbol of the potential social impact  of decisions taken in Parliament on the right.

 

 

Rampa ka gornjem platou-postamentu kompleksa, ukazuje na Oscar-ovu želju za omogućavanjem  direktne komunikacije gradjana -  sa njihovim predstavnicima koji u tim objektima zasedaju.Država Brazil sa arhitekturom  Oscar-a Niemeyer-a, na primeru projektovanja i realizacije kompleksa Congresso Nacional do Brasil, svoju poruku narodu Brazila ali i svetu, šalje na nedvosmisleno jasan i danas moderan način, primeren ambijentu, i potrebama, sa ciljem upravljanja državom iz fizičkih struktura koje obezbeđuju najviši  nivo komunikacije sa okruženjem .   

The ramp that leads to the upper plateau of the pedestal - complex, indicating Oscar's desire to enable direct communication between citizens - with their representatives who sit in those facilities.Brazil with the Niemeyer's design  of the complex Congresso Nacional do Brasil, seending a clear and unequivocal message, that purpose of the design in a modern way, was  in this case  to achive the goal of suscessfull  governance with states and district from the physical structures, that provide the highest level of communication with the people and environment.

Vintage Furniture

Oscar Niemeyer / Rio Chaise Lounge

https://www.britannica.com/biography/Oscar-Niemeyer 

As well of the great masters of modern architecture , neither Oscar Niemeyer has missed the opportunity to show his commitment to the curve lines in the furniture design area.

One of his most successful designer projects is an  rocking chaise symbolically  named  Rio. In a unique and unmistakable Niemeyer style, inspired by the feminine curves and his personal relationship with the nature represented by the environment and the city of Rio, a work of masters is created which even as just an  exhibit items keep breathlessness every passionate chair designer and especially vintage chairs collector.

Curiosity is certainly the fact that this chair was designed in 1978 together with her daughter Anna Maria Niemeyer.

https://www.1stdibs.com/furniture/seating/chaise-longues/oscar-niemeyer-modern-rio-chaise-lounge-contemporary-re-edition/id-f_11556723/ 

MIES: ARTIST AND GENTLEMAN 

http://miessociety.org/mies/projects/

Ludwig Mies van der Rohe (1886-1969), a German-born architect and designer, one of the 20th century’s greatest architects. He was a pioneer of the new generation of architect,  that wisely used industrial materials  in construction of buildings, as well as their using for a home and office interior accessories. He was a leading figure in Berlins avant-garde life, and his designers path was traced simultaneously from many generation of architects, when he reveilles his genius Barcelona Pavilion building.

Photo credit: Werner Blaser http://www.blaserarchitekten.ch/

Among many of his powerful and in the same time very minimalistic creation in architecture,  he spend a lot of time to study  and design a new models of chairs, with tubular metal chrome in combination with the leather.

Unlike other of his colleague from Bauhaus, he even dare to put the screw on the outside of the tube just like in the case of his MR 20, but that detail could not minimize sophisticated curve that he made and the double tube that gives this chair a massive but in the same time sophisticated look that was a step further in cooperation with other models that was made by Mart Stam , Marcel Breuer , Dieckmann,  Lily Reich...

Bauhaus furniture nowadays are fashionable and many designer combine that items with other style or just put them in the interior as an decoration because of their superb design, that even  after 50 years or more still stay  breathless  every  real lover of furniture  design. The tubular steel furniture of the 1920s and 1930 s in that time presents a new wave in furniture design that put in the history all the massive furniture and decorative trinkets. The structural clarity of tubular steel furniture embodies a new approach  in chairs design where's the chairs pick up the lights and the interior in his metal reflections that  gives the furniture a new 4th dimension in space.

https://www.vinterior.co/listings/cognac-leather-and-chrome-mr20-knoll-ludwig-mies-van-der-rohe-armchairs

Mihajlo Mitrović

In Memoriam

profesor Mihajlo Mitrović

Slučajni susreti sa velikim stvaraocima, najčešće postanu sudbinski. Oni  nadalje ostaju tako jaki, da Vas od tog časa pa sve dok i sami funkcionišete, oplemenjuju i nadahnjuju za dalji rad na profesionalnom ali i životnom planu. Prilika i čast da upoznam čuvenog kolegu Mihajla Mitrovića, njegovu suprugu i unuka, pružila mi se mi se pre 15 godina, kada sam se sa njim igrom sudbine, našao u istom redu za sedenje tokom avionskog leta ka Kritu. Razgovor se tokom putovanja spontano pretvorio u poziv od strane profesora da zajedno obiđemo arheološki lokalitet Knosos. Običan poziv za druženje i zajednički obilazak lokaliteta,  pretvorio se u veliki užitak i čast, da Minosovu palatu obidjem u društvu moje tadašnje verenice( današnje supruge), i da nam prilikom tog obilaska profesor Mihajlo Mitrović lično, bude predavač - vodič kroz arhitekturu minojske civilizacije. Čarobni i nadahnuti profesorovi opisi, su nas uz laganu šetnju i malo mašte, vrlo brzo vratili u doba moći i snage minojskih vladara, o čijoj vladavini i posle 3.5 hiljade godina, ponosno svedoče ostaci arhitekture, kao jedinstvene sinergije arhitektonske estetike i savršenog urbanističkog plana dvora, koji je nesumljivo ukazivao na visoke estetske ali i inženjerske domete graditelja tog doba. 

Prateći stope velikog umetnika i inženjera hodali smo po tragovima prošlosti Minojske civilizacije

Kao neprikosnoveni vladar arhitektonske teorije ali i prakse Jugoslavije , danas Srbije, prof. Mihajlo Mitrović je za buduća pokolenja ostavio veliki broj jedinstvenih i upečatljivih  dela poput "Geneks" kula kao jedan od njegovih najznačajnijih arhitektonskih poduhvata, koje su se sa pravom našle na naslovnoj strani kataloga za izložbu pod nazivom  "Ka betonskoj utopiji: Arhitektura u Jugoslaviji 1948-1980" u MOMA galeriji u Njujorku tokom upravo ove 2018. godine.

Držeći dostojanstveno vrhunski nivo brutalističkog pristupa arhitektonskom stvaranju, kojeg na internacionalnoj sceni predstavljaju objekti poput Korbizjeovog "Saint Marie De La Tourette " manastira sagrađenog pokraj Liona u Francuskoj 1960 godine , "Gimnazije Kagava Prefekture" u Japanu autora Kenzo Tange, Kompleksa " Habitat '67"  Moše Safdie, u vreme kada Luis Kan stvara svoje revolucionarno delo "Daka Parlament" u Bangladešu 1982, profesor Mitrović bravurozno projektuje poslovno - stambeni objekat "Geneks" kule na Novom Beogradu.

GENEX kule

https://www.gradnja.rs/in-memoriam-mihajlo-mitrovic-odlazak-legende-svetskog-arhitektonskog-brutalizma/

Arhitektura iz serijala "Ratovi zvezda", odjednom tih 80- tih postaje stvarnost na arhitektonskom nebu Jugoslavije, Srbije i Beograda. Kule "Geneks" ponosno streme ka nebu i budućnosti (baš kao i neki od objekata iz pomenutog serijala ) što je u vreme njihove izgradnje bila jedinstvena prilika da se jugoslovenski brutalizam, dostojno predstavi na internacionalnoj arhitektonskoj sceni sa takvim svetskim kreatorom i misliocem kakav je bio profesor Mihajlo Mitrović.

Za njegov urbanistički i arhitektonski opus je svakako potrebno daleko više prostora, ali je u ovom trenutku potrebno pomenuti, da je njegovo oštro pero bilo nepresušni korektor javnog mnjenja po pitanju mnogih stavova o arhitekturi , prostoru ali i razvoju gradova Srbije. Njegov otvoren i jasan stav i neprestana borba sa mediokritetima, koji iz čiste sujete nisu videli i prepoznali značaj profesije arhitekte radi promocije svojih sopstvenih ideja, trajala je do njegovih zadnjeg dana fizičkog boravka na našoj maloj ali svakako lepoj planeti Zemlji. Beležiti uspehe drugih kolega, i pisati o njima sa takvom strašću, osobina je samo velikih humanista i ljudi bez sujete, pa nam je pored svih projekata i tekstova profesor kao vrednu zaostavštinu ostavio i knjigu "Arhitektura Beograda 1950-2012".

 Ono što nas je profesor Mihajlo naučio i ostavio nam u amanet, je da se kvalitet i trajanje u arhitektonskom stvaralaštvu može postići samo posvećenošću i velikim radom na istraživanju i pripremi teme, o kojoj bi neko pisao ili kreirao - projektovao ambijent, koji bi samo na sa takvim pristupom postao trajna vrednost, i to ne pojedinca već grada, države ali i internacionalnog nasleđa, ukoliko se to delo na adekvatan način predstavi, održava i štiti. Ovaj tužni trenutak kada nas je profesor napustio, je možda i prava prilika da se nasleđe "moderne" a posebno veliki broj objekata koje je profesor Mihajlo Mitrović projektovao, stave pod zaštitu države kao reprezentativni primerci arhitektonskog nasledja druge polovine 20. veka. Tako bi država Srbija imala priliku da se na adekvatan način oduži svom velikom stvaraocu i kreatoru arhitektonske misli Srbije, koji nije imao dlake na jeziku kada je bilo potrebno polemisati o kvalitetu i pristupima urbanizmu i arhitekturi na čitavoj teritoriji Srbije, ali koji je svoj stav gradio na dragocenim iskustvima majstora arhitektonskog zanata, u koje je nesumnjivo i sam spadao.

Dragi profesore Mihajlo, hvala Vam na Vašim delima a posebno na  rečima koje ste nam ostavili u POLITICI pišući o arhitekturi na takav način, koji je mnoge generacije zahvaljujući Vašem umeću i talentu za pisanje,  uveo u svet arhitekture na najlepši način na koji se ona može rečima predstaviti .

Architecta

Drug arhitekta,

Pored nenadmašnog scenarija iz filma "Tajvanska kanasta" potpisanog od strane tada talentovanih mladih, a danas bardova filmske i pozorišne režije Gorana Markovića i Milana Nilkolića, sa neprevazidjenim likom Saše Belopoljanskog, koji u situaciji bez tate i širokih ledja, uzima sve poslove ne bi li preživeo a koji mu na kraju dolaze glave, Milić Vukašinović  1982 piše tekst o svom bezimenom drugu arhitekti sa vanvremenskom dimenzijom koja je univerzalna gotovo već 40 godina. 

Njegov lik je ipak preživeo i napustio sredinu koju je 

Milić Vukašinović - Vatreni poljubac

tako jednostavno i vrlo realistično opisao u svojoj pesmi :

 

Moj drug je otiš’o van

Arhitekta je moj drug
Zaista nije imo kud
Najbolji je bio od svih
Al’ nije bio jači od njih

Jer on nije tatin sin
Njegov tata nije džin
Pod prezimenom ne znaš ih baš
Nije u igri dam ti, daš
Moj drug je otiš’o van

I sada isti moj drug
Širom svijeta je poznat svud
Govorio je i pad je let
On sada gradi za svijet

Al’ on nije tatin sin
Njegov tata nije džin
Pod prezimenom ne znaš ih baš
Nije u igri dam ti, daš
Moj drug je otiš’o van